Szklana misa na owoce.

Wróciłem z zakupów obładowany jak wielbłąd, a może jak osioł. Karawany nie widać,

mojego miasta nie mogę przyrównać do pustyni, więc raczej jak osioł.

Na plecach piętnaście kilo zakupów w plecaku, a w rękach przynajmniej po sześć kilo w siatkach.

W sumie nie planowałem takich dużych zakupów ale jakoś tak wyszło.

Dwa słoiki a może raczej słoje kiszonych ogórków, dwa trochę mniejsze słoiki korniszonów z chili.

Dwa słoiki tartych buraczków, szklana butelka oleju z czosnkiem,

słoiczek suszonych pomidorów w oliwie.

Do tego szklanego ciężaru dochodzi również mięso z szynki w sosie własnym, również w słoiku,

już to wszystko swoje waży, a na tym nie koniec.

Cztery paczki parówek, które nie mają nic wspólnego z aferą mięsną, tak ostatnio głośną.

Gdyż wszyscy wiedzą że w parówkach mięsa nie ma, a już na pewno nie z wołowiny.

Są jednak smaczne i lekkie, ja tam lubię walnąć sobie hot doga.

Spory kawał suchej krakowskiej, nie mogłem się oprzeć. Prawie pół kilo żółtego sera.

 Lubię szczególnie w grzankach. Cztery duże czerwone papryki, cztery spore pomarańcze,

dwie cytryny, sześć marchewek też nie małych. Karton mleka, dwa masła,

a i bym zapomniał szklany duży słoik kawy. Do tego wszystkiego jeszcze sześć butelek,

tym razem już plastikowych, wody mineralnej lekko gazowanej z dużą zawartością magnezu,

tak potrzebnego gdy żyje się w ciągłym stresie. Bo życie to ciągła walka. Podobno, nie będę się kłócił.

Idąc jak ten osioł myślałem o taksówce bagażowej, ostatecznie jednak potraktowałem to jak trening.

Może jeszcze kiedyś pojadę w Himalaje, bardzo chciałbym, nawet jako osioł.

No jak bym tak przyniósł takie fajne zakupy tym prawdziwym himalaistom, pewnie by nie pogardzili

Ogóreczkiem kiszonym i porządną kiełbaską. Rarytasy to prawdziwe.

Gdy dotarłem do domu, na te czwarte piętro bez windy i rozpakowywałem te ciężary,

dotarło do mnie że powinienem sprawić sobie taką jakąś piękną dużą szklaną misę,

czy coś na wzór półmiska szklanego. Położył bym w nim owoce, ładnie by się prezentowały

na stole obok szklanej karafki i szklanego świecznika. Na dniach pomyślę o tym poważniej.